Leonard Cohen | A singer must die

Een zanger moet dood

Nu het stil is in de rechtszaal, wie biecht er op

Is het waar, je bedroog ons? Het antwoord: dat klopt.

Dan lees mij de lijst met vergrijpen van mij,

pardon zal ik vragen, maar jij pleit me niet vrij,

en alle dames zijn nat en de rechter zit klem,

een artiest moet kapot voor het bedrog in zijn stem. 

         

En ik dank je, ik dank je voor het doen van je plicht,

Jullie wachters van waarheid, jullie voogden van licht

Jouw visie is juist, mijn visie juist niet.

Het spijt me dat ik de sfeer verziek met mijn lied.

Oh, mijn verdediging schuilt - de nacht is op dreef -

in de kleren van een vrouw, die ik met liefde vergeef

in de ruis van haar zijde, in het scharnier van haar dij'n,

waar ik moet gaan smeken in schonere schijn.

Oh, goenacht, goenacht, mijn nacht achter nacht,

Mijn nacht achter nacht, achter nacht, achter nacht, achter nacht.

Ik ben zo bang dat ik luisteren zou

je polaroid beschermers die doen dat met jou

zó maken zij zwart, zó sluiten zij op

hun knie in je ballen en hun vuist voor je kop

ja, en bij wie het ook ontstond, lang leve het kruis 

Meneer, ik merkte niets, ik ging als altijd laat naar huis.


=

A singer must die

Now the courtroom is quiet, but who will confess. 

Is it true you betrayed us? The answer is Yes. 

Then read me the list of the crimes that are mine, 

I will ask for the mercy that you love to decline. 

And all the ladies go moist, and the judge has no choice, 

a singer must die for the lie in his voice. 

And I thank you, I thank you for doing your duty, 

you keepers of truth, you guardians of beauty. 

Your vision is right, my vision is wrong, 

I'm sorry for smudging the air with my song. 

Oh, the night it is thick, my defences are hid 

in the clothes of a woman I would like to forgive, 

in the rings of her silk, in the hinge of her thighs, 

where I have to go begging in beauty's disguise. 

Oh goodnight, goodnight, my night after night, 

my night after night, after night, after night, after night, after night. 

I am so afraid that I listen to you, 

your sun glassed protectors they do that to you. 

It's their ways to detain, their ways to disgrace, 

their knee in your balls and their fist in your face. 

Yes and long live the state by whoever it's made, 

sir, I didn't see nothing, I was just getting home late. 

John Ashbery | Homeless heart

HOMELESS HEART

When I think of finishing the work, when I think of the finished work, a 

great sadness overtakes me, a sadness paradoxically like joy. The 

circumstances of doing put away, the being of it takes possession, like a 

tenant in a rented house. Where are you now, homeless heart? Caught in a 

hinge, or secreted behind drywall, like your nameless predecessors now 

that they have been given names? Best not to dwell on our situation, but to 

dwell in it is deeply refreshing. Like a sideboard covered with decanters 

and fruit. As a box kite is to a kite. The inside of stumbling. The way to 

breath. The caricature on the blackboard. 

DAKLOOS HART

Als ik denk aan het beeïndigen van het werk, als ik denk aan het beëindigde werk, dan

overvalt een grote droefheid mij, het soort verdriet tegengesteld aan vreugde. De

omstandigheden om ermee te stoppen, het wezenlijke ervan neemt bezit, 

als een huurder in een huurhuis. Waar ben je nu, dakloos hart? Gevangen in een

scharnier, of uitgescheiden achter gipskarton, zoals je naamloze voorgangers nu

die ze namen hebben gegeven.Beter om niet stil te staan bij onze situatie, maar 

erbij stil te staan is juist knap verfrissend. Zoals een buffet vol met karaffen

en fruit. Zoals een box vlieger is [ten opzichte van?] een vlieger. Het binnenste 

van stamelen. De manier om te ademen. De spotprent op het schoolbord.