Tom Raworth - You've Ruined My Evening/You've Ruined My Life

Je hebt mijn avond verpest/je hebt mijn leven verpest

ik wou acht mensen zijn, dan zouden mijn moeilijkheden verdwijnen
enkel als één hou ik problemen
in een warm huis overkapt met de ribbenkast van een olifant
slijt ik mijn grijze ochtenden met het herzien van de rollen
en hoewel de beelden hetzelfde zijn, de nadruk verschuift
de acteurs buigen vriendelijk voor mij en ik benijd hen
hun repeterende stukken, hun constante aanwezigheid in dat bestaan

ik wou acht mensen zijn, elk zou wonen in andermans dromen
gaan door passages van achter glas ingelijste pagina's
elkaar de slotregels toevertrouwen van brieven
de vruchten plukken in een droom en die opslaan in een andere
enkel als één hou ik problemen
zijn de beelden hetzelfde en hun constante aanwezigheid in dat bestaan
de acteurs buigen vriendelijk en benijden mij mijn grijze ochtenden

ik wou acht mensen zijn met de ribbenkast van een olifant
vruchten plukken in een warm huis boven acteurs die buigen
de rollen herzien van mijn daar zijn in dit bestaan
de moeilijkheden zouden verdwijnen en de beelden zijn hetzelfde
acht personen, glas-passages, repeterende paginaregels
wonen in grijze ochtenden overkapt met mijn problemen
die enkel gaan als één, vriendelijk mijn droom opslaan


==

Tom Raworth

You've Ruined My Evening/You've Ruined My Life

i would be eight people and then the difficulties vanish
only as one i contain the complications
in a warm house roofed with the rib-cage of an elephant
i pass my grey mornings re-running the reels
and the images are the same but the emphasis shifts
the actors bow gently to me and i envy them
their repeated parts, their constant presence in that world

i would be eight people each inhabiting the others’ dreams
walking through corridors of glass framed pages
telling each other the final lines of letters
picking fruit in one dream and storing it in another
only as one i contain the complications
and the images are the same, their constant presence in that world
the actors bow gently to me and envy my grey mornings

i would be eight people with the rib-cage of an elephant
picking fruit in a warm house above actors bowing
re-running the reels of my presence in this world
the difficulties vanish and the images are the same
eight people, glass corridors, page lines repeated
inhabiting grey mornings roofed with my complications
only as one walking gently storing my dream

Michael Ondaatje - Pig glass

VARKENSGLAS

Bonjour. Dit is varkensglas

een stukje bewolkte zee

door zwijnen opgediept uit de grond

en geslepen tot kiezelsteen

strijk het over je wang

het zal je niet snijden

en dit is mijn hand een taal

gestrand voor jaren hou hem

tegen je buik                             

Het varkensglas

dacht ik

was het glazen oog van West-Vlaams Zonnebeke

stilaan vergeten geschiedenis

wachtend om opgerakeld te worden

Er is geen verleden tot je ademt

op zulk groen glas                            

wrijf het

over je buik en wang

De familie Meeks gebruikte dit terrein

jaren geleden voor het storten van tin 

aardewerk vorken hondenpenningen

en elke morgen

woelen varkens om die baren

rooien het weer

in de mogelijkheden van roest 

op een ochtend vond ik een complete as

een andere dag een zwengel

maar dit is varkensglas

getest met smalle tanden

en blijft achter. Groen cadeau van de ochtend         

Zonnebeke's bijouterie.  

Daar is het ringetje van een duivenpoot

een vergeeld plakkaat van Passendale's Kaasmakerij

brieven uit 1925 aan een dode moeder die ik

aantrof in het vertrek boven de tractorschuur.

Dagboeken vol gezinsgeluk

knechtschap in boerderijklimaat

een werkhandschoen in een kartonnen doos

platgevouwen en stijf als een bloem.

Een fles door houthakkers

na middernacht uit een kar gesmeten

slaat kapot op een rots.

Dit groene fragment laat

de boemmm achter zich wanneer glas

losbarst uit zijn gladheid.

nu opnieuw glad als een knokkel

een tand op mijn tong.

Gemak dat door de huid bijt

verschuilt zich in de donkere namiddag van mijn zak.

Slangenspook.

Verbeten verhalen van glas.

===

Pig Glass Bonjour. This is pig glass a piece of cloudy sea nosed out of the earth by swine and smoothed into pebble run it across your cheek it will not cut you and this is my hand a language which was buried for years touch it against your stomach The pig glass I thought was the buried eye of Portland Township slow faded history waiting to be grunted up There is no past until you breathe on such green glass rub it over your stomach and cheek The Meeks family used this section years ago to bury tin crockery forks dog tags and each morning pigs ease up that ocean redeeming it again into the possibilities of rust one morning I found a whole axle another day a hand crank but this is pig glass tested with narrow teeth and let lie. The morning’s green present. Portland Township jewelry. There is the band from the ankle of a pigeon a weathered bill from the Bellrock Cheese Factory letters in 1925 to a dead mother I disturbed in the room above the tractor shed. Journals of family love servitude to farm weather a work glove in a cardboard box creased flat and hard like a flower. A bottle thrown by loggers out of a wagon past midnight explodes against rock. This green fragment has behind it the booomm when glass tears free of its smoothness now once more smooth as knuckle a tooth on my tongue. Comfort that bites through skin hides in the dark afternoon of my pocket. Snake shade. Determined histories of glass.

Michael Ondaatje