The Universe Is a House Party
The universe is expanding. Look: postcards
And panties, bottles with lipstick on the rim,
Orphan socks and napkins dried into knots.
Quickly, wordlessly, all of it whisked into file
With radio waves from a generation ago,
Drifting to the edge of what doesn’t end,
Like the air inside a balloon. Is it bright?
Will our eyes crimp shut? Is it molten, atomic,
A conflagration of suns? It sounds like the kind of party
Your neighbors forget to invite you to: bass throbbing
Through walls, and everyone thudding around drunk
On the roof. We grind lenses to an impossible strength,
Point them toward the future, and dream of beings
We’ll welcome with indefatigable hospitality:
How marvelous you’ve come! We won’t flinch
At the pinprick mouths, the nubbin limbs. We’ll rise,
Gracile, robust. Mi casa es su casa. Never more sincere.
Seeing us, they’ll know exactly what we mean.
Of course, it’s ours. If it’s anyone’s, it’s ours.
---
Het Universum Is Een House Party
The universe is expanding. Look: postcards
And panties, bottles with lipstick on the rim,
Orphan socks and napkins dried into knots.
Quickly, wordlessly, all of it whisked into file
With radio waves from a generation ago,
Drifting to the edge of what doesn’t end,
Like the air inside a balloon. Is it bright?
Will our eyes crimp shut? Is it molten, atomic,
A conflagration of suns? It sounds like the kind of party
Your neighbors forget to invite you to: bass throbbing
Through walls, and everyone thudding around drunk
On the roof. We grind lenses to an impossible strength,
Point them toward the future, and dream of beings
We’ll welcome with indefatigable hospitality:
How marvelous you’ve come! We won’t flinch
At the pinprick mouths, the nubbin limbs. We’ll rise,
Gracile, robust. Mi casa es su casa. Never more sincere.
Seeing us, they’ll know exactly what we mean.
Of course, it’s ours. If it’s anyone’s, it’s ours.
---
Het Universum Is Een House Party
Het universum dijt uit. Kijk: briefkaarten
En slipjes, flessen met lippenstift op de mond,
Eenlingsokken en servetten in een knoop gedroogd.
Snel, woordloos, alles keurig opgeslagen
Met radiogolven van een vorige generatie,
Drijvend naar een rand die niet eindig is,
Als de lucht in een ballon. Is het er schitterend?
Knijpen we onze ogen dicht? Is het gesmolten, atomisch,
Een vuurzee van zonnen? Het klinkt als het soort feestje
Waarbij je buren vergaten jou uit te nodigen: bassen dreunend
Door muren, iedereen dronken de beuk erin gooiend
Op het dak. We stellen de lenzen af tot het uiterste,
Richten ze op de toekomst, en dromen van wezens
Die we willen binnenhalen met onwankelbare gastvrijheid:
Hoe geweldig dat u gekomen bent! Wij zullen niet wijken
Van pietepeuterige mondjes, stompe ledematen. Wij zullen rechtstaan,
Charmant, moedig. Mi casa es su casa. Nooit zo oprecht.
Kijkend naar ons, zullen zij precies weten wat wij bedoelen.
Natuurlijk, het is van ons. Als van iemand, is het van ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten