zondag 12 juni 2011

E.E. Cummings - anyone lived in a pretty how town

Iemand leefde in een stad hoe fraai


Iemand leefde in een stad hoe fraai
(met hoog neergalmend kloklawaai)
lente zomer herfst winter
hij zong zijn niets hij danste zijn iets.

Vrouwen en mannen(beiden klein en smal)
zorgden voor iemand in geen geval
zij zaaiden leegte maaiden eender
zon maan sterren regen

kinderen raadden(slechts een paar
vergaten neer zij groeiden maar
herfst winter lente zomer)
dat niemand hem liefhad hemel hoger

wanneer dan nu als boom bij blad
zij lachte zijn lach zij huilde zijn smart
vogel en sneeuw en klip en klaar
iemands alles was al voor haar

sommigen trouwden hun lieveling
lachten hun tranen deden hun ding
(hoor zie zwijg en vroom) zij
riepen hun goden sliepen hun droom

sterren regen zon maan
(alleen de sneeuw heeft enig idee
hoe kinderen neigen al vergeten
met hoog neergalmend kloklawaai)

op een dag(denk ik) stierf iemand
(en niemand bukte kuste hem bang)
druk volk begroef hen wang aan wang
klein bij klein wat was dat was

al met al en diep om diep
hemeltje lief zij droomden hun slaap
niemand en iemand april en aard’
hart en ziel misschien bij ja.

Vrouwen en mannen(beiden bim en bam)
zomer herfst winter lente kwam
maaiden hun zaailing gingen eender
zon maan sterren regen


---

anyone lived in a pretty how town
by E. E. Cummings

anyone lived in a pretty how town
(with up so floating many bells down)
spring summer autumn winter
he sang his didn't he danced his did

Women and men(both little and small)
cared for anyone not at all
they sowed their isn't they reaped their same
sun moon stars rain

children guessed(but only a few
and down they forgot as up they grew
autumn winter spring summer)
that noone loved him more by more

when by now and tree by leaf
she laughed his joy she cried his grief
bird by snow and stir by still
anyone's any was all to her

someones married their everyones
laughed their cryings and did their dance
(sleep wake hope and then)they
said their nevers they slept their dream

stars rain sun moon
(and only the snow can begin to explain
how children are apt to forget to remember
with up so floating many bells down)

one day anyone died i guess
(and noone stooped to kiss his face)
busy folk buried them side by side
little by little and was by was

all by all and deep by deep
and more by more they dream their sleep
noone and anyone earth by april
wish by spirit and if by yes.

Women and men(both dong and ding)
summer autumn winter spring
reaped their sowing and went their came
sun moon stars rain

Geen opmerkingen:

Een reactie posten